Bartın Üniversitesi Kampüs Binaları Örneği Üzerinden Nanoteknolojinin Mimarlığa Katkıları

Günümüzde kirliliğe ve doğal alanlardaki tahribata büyük oranda kentlerdeki fiziksel yapılı çevrenin sebep olduğu bilinmektedir. Yüklendiği işlevler sebebiyle üniversite kampüsleri de birer kent modeli olarak kurgulanmaktadır. Türkiye’de ve dünyada sayıları giderek artan üniversite kampüsleri, sürdürülebilir mimarinin ön planda olduğu alanlardandır. Mimaride sürdürülebilir tasarımın en önemli girdilerinden biri yapı malzemeleridir. Yapısal malzemeler, yalıtım malzemeleri, kaplamalar, yapıştırıcılar, hava/su arıtma ve güneş enerjisi teknolojilerindeki yeniliklerle birlikte yüksek performanslı yapılara ve son teknoloji uygulamalara geçiş mümkün olabilmektedir. Bu yenilikçi teknolojilerin başında oldukça yaygınlaşan nanoteknoloji gelmektedir. Bu çalışma kapsamında kullanılan nanoteknolojik malzemeler farklı kullanım ve yapısal özelliklerine göre sınıflandırılmıştır. Alan çalışmasında Bartın Üniversitesi Kutlubey Kampüsü’nde bulunan binaların başlıca fonksiyonel ihtiyaçları ve çevresel sorunları belirlenerek, mevcut binaların cephelerinde nanoteknolojik malzeme kullanım önerileri geliştirilmiş ve görselleştirilmiştir. Önerilen nanomalzemeler, TiO2, SiO2 film kaplama, aerojel dolgu ve nano pv modüldür. Bu malzemelerin kullanımı sırasıyla; cepheye kendi kendine temizlenebilme ve hidrofilik özellik kazandırma, cephe kaplamasının su emmesini engelleyerek malzemede oluşabilecek bozulmaların önüne geçme ve buğulanmayı önleme, duvarda kolay temizlenebilir yüzeyler sağlama ve kir tutmayı engelleme, Işık kontrolü, iç mekânda ısıl konforu ve enerji etkinliğini sağlama, geleneksel PV modüllerine göre daha çok enerji elde etme nedeniyledir. İncelenen üç kampüs yapısının cephelerinde kullanılan mevcut kaplama malzemelerinin birim fiyatları ile önerilen nanomalzeme fiyatları karşılaştırılmıştır. Sonuç olarak ülkemizde nanomalzemelerin yeterince yaygınlaşmadığı ve fiyatlarının oldukça yüksek olduğu görülmüştür. Ancak yapıların fonksiyonel ve çevresel özelikleri göz önüne alındığında, malzemenin, dayanımı, ve dayanıklılığının (durabilite) iyileştirilmesi açısından geleneksel malzemelere göre yüksek performans gösteren bu teknolojinin mimarlar tarafından tasarıma dahil edilmesi inşaat sektöründe kullanımını yaygınlaştıracaktır.